ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΤΟΜΗ

Κρατήρας Δονητικής Συμπύκνωσης

Με την έναρξη των εργασιών αποδείχθηκε ότι η δονητική συμπύκνωση δεν μπορούσε να γίνει και η κατασκευάστρια εταιρεία κατέφυγε σε δικές τις συμπληρωματικές έρευνες.
Αυτό διότι διαπιστώθηκε, και ενώ η εργασία της δονητικής συμπύκνωσης βρίσκονταν ήδη σε εφαρμογή, ότι το ποσοστό των λεπτόκοκκων υλικών υπερέβαινε κατά πολύ το 20% (ήταν της τάξης του 40%), ενώ η βέλτιστη εφαρμογή της μεθόδου απαιτεί ποσοστό από 10% έως 20%. Κατά συνέπεια το έδαφος δεν ήταν συμπιεστό με την απλή μέθοδο συμπύκνωσης. Αναζητήθηκαν τότε άλλες λύσεις όπως η προσθήκη χονδρόκοκκου υλικού για εμπλουτισμό του υλικού του πυθμένα καθώς και εκσκαφή σε μεγαλύτερα βάθη.

Τελική Διατομή

Η ανάδοχος εταιρία πραγματοποίησε μια νέα μελέτη κινδύνου ρευστοποίησης. Η λύση η οποία τελικά προκρίθηκε προέβλεπε τη τυπική διατομή της μελέτης με θεμελίωση δια γενικής εκσκαφής στα -17,00 m. και τοπικής, σε 10 μέτρα μήκος, στα -20,0 m. Η λύση αυτή έχει τα χαρακτηριστικά "επιπλέουσας θεμελίωσης " στις περισσότερες διατομές του έργου.

Παρουσιάζει δε και σοβαρά κατασκευαστικά πλεονεκτήματα αφού αποτελεί στην ουσία απλοποίηση της συμβατικής μεθόδου κατασκευής.