Το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών είναι το αρχαιότερο της Πολυτεχνικής Σχολής. Ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1955 με το διάταγμα 3422 και άρχισε αμέσως να λειτουργεί από την ακαδημαϊκή χρονιά 1955 - ’56. Αποτελούνταν από 7 τακτικές έδρες και 7 έκτακτες αυτοτελείς, που όμως δεν στελεχώθηκαν εξαρχής όλες.
- 1958. Ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής
- τοποθετεί το θεμέλιο λίθο της Πολυτεχνικής Σχολής.
- Οι 7 τακτικές έδρες ήταν:
- Παραστατικής Γεωμετρίας και Προοπτικής
- Οικοδομικής και Δομησίμων Υλικών
- Εφηρμοσμένης Μηχανικής
- Εφηρμοσμένης Στατικής
- Υδραυλικής και Υδραυλικών Έργων
- Λιμενικών Έργων
- Σιδηρών Κατασκευών
- Οι 7 έκτακτες αυτοτελείς έδρες ήταν:
- Σιδηροδρομικής
- Σιδηροπαγούς Σκυροδέματος
- Οδοποιίας
- >Μεταλλευτικής
- Δομικών Μηχανών
- Γεωδαισίας
- Θεμελιώσεων και Γεφυροποιίας
Ωστόσο, από την επόμενη κιόλας χρονιά ιδρύθηκαν και νέες έδρες ή μετονομάστηκαν ορισμένες από τις αρχικές, προκειμένου να ανταποκριθεί η λειτουργία του Τμήματος στις απαιτήσεις των σπουδών του. Βοήθησαν όμως σε εκείνα τα πρώτα χρόνια σημαντικά και άλλα τμήματα και σχολές του πανεπιστημίου με το δικό τους προσωπικό.
Οι πρώτοι καθηγητές, που ανέλαβαν να εκπαιδεύσουν τους πρωτοετείς πολιτικούς μηχανικούς της ακαδημαϊκής χρονιάς 1955-’56, ήταν κατά κύριο λόγο καθηγητές της Φυσικομαθηματικής Σχολής, όπως ο Mάξιμος Mαραβελάκης, και κατόπιν ο Πέτρος Κόκκορος στο μάθημα της Ορυκτολογίας, της Πετρογραφίας και της Γεωλογίας, ο Νικόλαος Eμπειρίκος στο μάθημα της Φυσικής, ο Κωνσταντίνος Kαββασιάδης στο μάθημα της Πειραματικής Χημείας, ο Μαυρίκιος Μπρίκας στο μάθημα των Μαθηματικών, ο Ιωάννης Γρατσιάτος στο μάθημα της Μηχανικής και ο Γεώργιος Nικολίτσας της Γεωπονοδασολογικής Σχολής στο μάθημα της Παραστατικής και Προοπτικής Γεωμετρίας. H Πολυτεχνική Σχολή άρχισε να αποκτά τους δικούς της καθηγητές από την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά.
- Οι 3 πρώτοι καθηγητές που εκλέχτηκαν στις νεοϊδρυθείσες τότε έδρες ήταν:
- Παναγιώτης Λαδόπουλος (11/56), στην τακτική έδρα της Παραστατικής Γεωμετρίας,
- Γεώργιος Nιτσιώτας (1/57), στην τακτική έδρα της Eφηρμοσμένης Μηχανικής και οκτώ μήνες αργότερα (8/57) στην τακτική έδρα της Eφηρμοσμένης Στατικής,
- Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου, στην τακτική έδρα της Οικοδομικής & Δομήσιμων Υλικών (11/57).
- Ακολούθησε δύο χρόνια αργότερα η εκλογή:
- του Παρασκευά Σκοπετέα (7/59), στην έκτακτη έδρα της Οδοποιίας,
- του Νικολάου Xωραφά (ως έκτακτου τον 12/59 και ως τακτικού τον 6/63), στην τακτική έδρα της Υδραυλικής και Υδραυλικών Έργων,
- και μετά από ένα χρόνο του Αλέξανδρου Σφήκα (11/60), στην έκτακτη έδρα της Γεωδαισίας.
Καθώς όμως κάθε χρόνο αυξανόταν ο αριθμός των φοιτητών, η ανάγκη για καινούργιο έμψυχο δυναμικό γινόταν καθημερινά επιτακτικότερη. Εξάλλου, οι καθηγητές των άλλων σχολών, οι επιφορτισμένοι με τη διδασκαλία των μαθημάτων, υποχρεώνονταν να διδάξουν πιο εξειδικευμένα μαθήματα. Στα χρόνια που ακολούθησαν προστέθηκαν και νέες έδρες σύμφωνα με τον προγραμματισμό της σχολής και τις απαιτήσεις των προγραμμάτων σπουδών, αυξήθηκε το διδακτικό προσωπικό και το τμήμα προχώρησε σε μια αυτοδύναμη πορεία, προσφέροντας μάλιστα τη βοήθειά του και στα καινούργια τμήματα της σχολής.